Tuval üzerine karışık teknik, 180x130 cm, örgü
Arkadaş Z. Özger (1948-1973), sadece devrim şiirlerinin yazıldığı dönemin ağır siyasal ortamında kendine has sesiyle var olabilmiş, eşcinsel bir şairdi. 1971’de Sosyal Bilimler Fakültesi yurduna faşistlerin yaptığı saldırıda işkence gördü. Bundan 2,5 yıl sonra, hayal ettiği “Sakalsız Bir Oğlanın Tregedyası” isimli şiir kitabının yayınlayamadan, daha 25 yaşındayken beyin kanaması sonucu öldü. Bugünlerde çokça paylaşılan “siz inanmayın bir gün değişir elbet / güneşe ve penise tapan rüzgârın yönü”, “pencereyi kapama/gök dolabilir içeri” gibi dizelerin yazarıdır. Yalnızlık her sabah öldürüyor beni kendisine taktığı ismiyle Arkadaş’ın bir fotoğrafından hareketle yapılan bir tuval resmi ve “Bir gün sevişmeyi bana” şiirlerinden bir bölümün örgüyle yazılmasından oluşan iki parçalı bir iştir. Sanat dediğimiz şey eğer bir yönüyle bir bağ kurma girişimi, hayali, umuduysa yalnız, sevgisiz, insansız başlanan günlerin yoğun emek ürünü olan bu dokuma Arkadaş’a kırık, utangaç bir selâm gönderir.
“Sanat dediğimiz şey eğer bir yönüyle bir bağ kurma girişimi, hayali, umuduysa yalnız, sevgisiz, insansız başlanan günlerin yoğun emek ürünü olan bu dokuma Arkadaş’a kırık, utangaç bir selam gönderir. Düğüm düğüm örmek, o şiirle çok uzun bir vakit geçirmek; hissettiği gibi yaşama olanağı kısıtlanmış bir dünyada o hayatı yaşamasına bile izin verilmeyen, sonra da yıllarca şiirleri okunmayan, görmezden gelinen şaire bir borç ödemek, teşekkür etmek, hakkını vermeye çalışmak gibidir.”
Sergilendiği yerler:
